فقط باید می خواستم

"چطور ممکنه به یکی حسی نداشته باشی، بعد از ازدواج بهش وابسته بشی.

آیا همه ی دخترا اینجورن؟"

این سوال آقای وحید هست. ولی نمی دونم چرا سوالاشونو راحت نمی پرسن.

این چیزی نیست که خصوصی پرسیده بشه

توی پست های قبلیم هم اشاره کردم من شکیب رو وقتی قبول کردم که توی دلم نسبت

بهش یه احساس کوچیک به وجود اومد.

احساسی که خیلی جزئی بود ولی برای من کافی بود. برای پذیرفتنش کافی بود.

منم از فرصت استفاده کردم. بعد رابطه رو وارد مسیری کردم که می تونست احساساتم

رو تحریک کنه. بدون اینکه خودش بدونه به سمتی می بردمش که حسم بهش بیشتر بشه.

و جالب اینجاست واکنش اون دقیقا همونی بود که احساسمو قلقلک می داد.

اینجوری حتی شباهت های رفتاری و احساسی مون هم دستم اومد.

وقتی مانعی و مقاومتی از جانب من نباشه، قطعا این شباهت ها کار خودشو می کنه.

هنوز احساسم به قدرت احساس اون نیست. ولی آره دوسش دارم.

واقعا وقتی کنارم نیست دلم براش تنگ می شه.