تو این هوا چپیدم تو خونه!

امروز هوا جوریه که آدم دلش نمی خواد توی خونه بمونه.

دلم می خواد بریم بیرون با ماشین بچرخیم و دور بزنیم.

ولی امروز ماشین نداریم ​​​​​​

ماشینمون دست دوست همسر جانه تا فردا.

این آقای شوهر هم تنبل تر از اونه که باهام بیاد بریم پیاده روی.

دیگه واسه خودم نشستم لب پنجره بیرونو تماشا می کنم فقط.

کاش الان خوزستان بودیم. می رفتیم به قول خودمون صحرا.

واسه خودمون آتیش روشن می کردیم و لذت می بردیم.

یعنی اونقدری دلم هوای خوزستان رفتن کرده که نگو.

این هوا، مال اونجا بودنه. جون می ده واسه صحرا رفتن.

به خصوص باغ خونه ی ننه و آلاچیقش